زینب من توادع حیدر اویاها...أمانه ابشارب العباس خلاها
ضلت عگب ابوها امدلله الحره...مهیوبه و خدرهه الریح مامره
محّاره الکفیل و زینب الدّره...و گبل الصوت یحضر لعد نخواها
گبل الصوت عند ام الخدر یحضر...عد عینچ یگلهه و یوگف اموزر
آنه ابخدمتچ یمدللة حیدر...وحگهه ام الخدر تفخر ابولیاها
حگهه ام الخدر لمّن تشیل الراس...بلعز بلفخر بلشرف بلنوماس
بوجود الحسن و حسین و العباس...شمسین و گمر یضوون بسماها
یضوون ابسماها الگمر و الشمسین...وعیب اخیالهه ینشاف چان ابعین
و من راد السفر لرض الطفوف احسین...الباب الدار بلهودج تعناها
دگ ارچاب هودجهه اعله باب الدار...و صاح اهنا یهاشم یا حمات الجار
جردو اسیوفکم سوّو ابضراها استار...خل ترکب عقیلة حیدر و طاها
حضرت بلعجل صفت هواشمهه...و کسرت في عله الهودج صوارمهه
ومن شافت الحرّه احسین جادمهه...عد وجهه اوگفت حیته و حیاها
عد وجهه اوگفت نادتّه یا ملفاي...لیش انته الرچبتی یبو الأکبر جاي
چاوینه العلی حط یمنته ابیمناي...ولن عباس یمهه الرکب ثناها
ثنه رکبته و دگ یمنته ابصدره...و گلهه ابشاربي و ضلع امچ الزهره
ترفرف عله راسچ رایتي الخضره...و یخسه الهظم حد ثایتچ یدناها
والنعمین طلعت من ارض طیبه...ابذیچ المنزله و الشرف و الهیبه
مامونه مشت ما حسّت ابریبه...دگ خیمتهه بیده الگمر وابناها
من صار الملاگه و جرت الرایات...و منعو عله العیله ماي المسنات
مض بیهه العطش و اشتعلت الاهات...اجت لچفیلهه تشتکي من اضماها
تعال و شوف زینب من أجت تنخاه...طلع مغضب و تجدح بلشمس عیناه
حجبهه من الشمس خله الشمس بگفاه...و گام ابروحه عباس ایتفداها
ایتفداهه و یگلهه الشمس تبرالچ...و اخافن یلعقیله یکسر اخیالچ
اشمالچ شو اشوفچ منشده بالچ...ونه هاذی یمنتي و هاي یسراها
انه هاذي یمنتي و تنعم اعیونچ...و هاي اروحتي یختی نذر دونچ
بس ردی الخدرچ لا یشوفونچ...ترانی ابخدرچ المهیوب اتباها
