اتعدت ام عباس من زينب تره...وتنشد النسوان يا هي هالمره
يعني زينب هالكثر متغيره...وهيچ من هاذه السفر مكسوره
هيه عرفت روحهه لام البنين...اتگلهه حگچ يلعليه اتناشدين
اسبعطعش اگبال عيني امجزرين...وانه من بلد البلد ميسوره
اميسره ومذبوح گلبي امن الجسد...وروسهم وياي من بلد البلد
وجفني من ليل الخرايب ما رگد...لو اداوي اجروح لو ناطوره
انچان نشدچ عن اخوتي الاربعه...هله ابدر صدرچ الزاچي ومرضعه
لو اچفوف الگمر ماهي امگطعه...ما مشيت اويه العده مجبوره
حچت من اچفيلها او يا ماحچت...وبين چلمه وچلمه حنت لو بچت
وبچت لمن حيلها هد وانتچت...الچانت ابفي رايته مستوره