دوک مـسلـم یــلـترید اخـباره...اگصد الذاک الشریف امزاره

اگصد المسلم وشاهد هیبتـه...تاج ومتوج الکوفه ابگبته
من تهد روحک تطوف ابگبته...تنجلی اهمومک ابشوف انواره

من تهد روحک عله لمرقد تطوف...بلبصیره اتگوم من نوره تشوف
تگله مسلم بیده مفتاح الطفوف...وابوالیمه الهل مهمه اختاره

تلگه هلدستور من رب السمه...ابهل مهمّه احسین لمّن وزمّه
ایعرف مسلم کفو الهای الغانمه...هل الشرف تفصال چان اگداره

حین طب الکوفه واندار الأمر...وردت الطبع الغدر اهل الغدر
وگف مسلم حایر ایدیر الفکر...ولبلد ماجار یرحم جاره

یفتکر مسلم الحالت غربته...وغربته یم دارطوعه جابته
وطلعت وعلباب لمن شافته...امبینه اعلیه هیبته وعتباره

نشدته چنک ابن اصل ونسب...آمر اشعندک اشراید من طلب
گلهه اریدن مای جابتله وشرب...وگلبه من الهظم شبت ناره

نادته شربیت مایک یا فحـل...وگفتک ماهی صحیحه ابهل محل
گلهه أنه ابهل بلد ماعندی اهل...هلی ویا مبعد هلی یاجاره

ولو نشدتینی اعله گومی ومنهلي...بلمدینه موطنی وهاشم هلي
آنه مسلم وابن اخو حیدر علي...الذلّت الکفارّ من فقاره

عرفته مسلم ونادت یا هلـه...هله ابجیتک یبن أخوعقد الوله
ابعینی طب یاصاحب العزو العُله...البیت الک یاحی هله ابخطاره

طب یبعد البیت واهله البیت الک...وآنه خادمتک وخدامـة هلک
جایزه امخلی الخلیفــه القاتلک...شره الناس ابدرهمه ودیناره

دخل مسلم لچن مایگدر یهید...ایفکر ابحالات ابوالیمه العمید
الکاتبو مایدری شاریهم یزید...وخاف ظعنه ایغرب امن ادیاره

بس سواد الیل وانطر الصبـاح...لنه من کل جانب ایـعلی الصیاح
اجت طوعه اتحشمه ابصوت الفلاح...شد یه مسلم جتک الغداره

گلهه یا طوعه دخل تکثر بعد...وآنه صارم قل هوه الله واحـد
الیگرب الحدی گرب منه الوعد...الیوم سوگ الموت اذل اسعاره

الیوم احی ابوگفتی حمزة هلي ...وارد اذکرهه النست حیدر علي
وانتي یاطوعه دهلّي وهلهلي ...ولایهمچ هلفزع مکثاره

لایهمچ هلفزع کل ماکثر...الیوم اراوی الکوفه یوم الغدر
نفظ روحه وزعل وشتد وانزجر...وطلع مغتاض وشهر بتّاره

طلع مسلم گام ینهم چل اسد...صرخ بیهه وغاص ما هم بلعدد
غده یبرج صارمه وصوته الرعد...وغیمته ابدمهه الحمر مطاره

سمه الکوفه ابعچ علیهم غیمه...ویلگط الگالط ابعرفة صارمه
خذه شمرة عمه حماّی الحمه...اتغدی من زوده الزلم فراره

راح لبن ازیاد طارش مستهم...ایگلّه زلمک گوم مدهم بلزلم
هاذ مسلم طلع لو موت الحتم...بعد غیرالغدر مامش چاره

صبغ وجه اعجودهه ابدمهه وغده...ایزلزل الکوفه وعروش اهل الرده
لون ما قدرو شملهم بدده...ولفلک بلعکس بیهم داره

حفرو الحفره ووگع بیهه الغیور...وابشبچهم چتفو صگر الصگور
عینه غیر اعله المدینه ما تدور...و روحه بحسین و هله محتاره

عند ابن مرجانه مسلم من حضر...حته حبل الچتفه منّه اعتذر
اشما یگول الشعر عن مسلم گصر...صعدت اویاه للشموخ اخباره